Konwenium formacyjne we Frascati

Każdy dzień rozpoczynaliśmy od adoracji i wspólnej modlitwy, potem były konferencje i praca w grupach - dzielenie się refleksjami dotyczącymi podanych treści. Pracowicie, w pocie czoła słuchałyśmy tłumaczeń naszego Asystenta Regionalnego ks. Roberta Wróblewskiego. O godz.17.00 wspólna Eucharystia, potem kolacja i braterskie spotkania.

Czy warto uczestniczyć w takich spotkaniach? Odpowiedź jest jedna TAK. Nawet jak się nie zna języka, którym posługują się inni (włoski, angielski, czeski, słowacki, hiszpański czy koreański). W takich spotkaniach językiem oficjalnym jest język serca. Uśmiech, gest, źle wypowiedziane (gramatycznie) dobre słowa wystarczają za wszystkie mądrości tego świata. Radość i uśmiech podczas braterskich (siostrzanych) spotkań, gdzie można zatańczyć w parze z Odpowiedzialną Generalną lub posłuchać jak śpiewa Radczyni Generalna d/s Formacji.

Agnieszka

Dla mnie spotkanie w Frascati było kolejną okazją, by spotkać siostry z innych krajów a nawet z innych kontynentów. Mogłam usłyszeć informacje o życiu Ochotniczek w innych Regionach. Wspólna modlitwa, Eucharystia były punktami , które nas szczególnie jednoczyły ze sobą. Były też rozmowy, w których dzieliłyśmy się doświadczeniami w prowadzeniu kierownictwa duchowego, bo taki był temat tego spotkania. Chociaż wiem, że raczej nie będę kierownikiem duchowym, to jednak sama dla siebie zrozumiałam jak ważne jest towarzyszenie kierownika duchowego na drodze własnego powołania. Wartościowe dla mnie było też wspólne przeżywanie "fraternity" podczas pogodnego wieczoru (były dwa). Taniec, śpiew, muzyka wprowadziły miły nastrój po bardzo poważnych wykładach; miłe gesty, uśmiechy, prezenty były wyrazem miłości i życzliwości dla siebie nawzajem.